Από την πείρα των γερόντων

Είπε γέρων. Σήμερα κοιτάζουμε να αγιάσουμε με λίγο κόπο.
Είπε πάλι. Όσο περισσότερο κοπιάζεις, τόσο περισσότερη χάριν και χαρά απολαμβάνεις.
και συνέχισε.
Μπορούσε να πληρώσει την καρδιά μας ο Θεός με τόση μακαριότητα και αγάπη και θείον έρωτα,
ώστε να πέσουμε κάτω, μην αντέχοντας αυτήν. Αλλά τότε θα εγκαταλείψουμε τα μοναστήρια και
θα κλεινόμασταν στα σπήλαια. Οι κοσμικοί θα εγκατέλειπαν τις υποθέσεις τους και τις φροντίδες
τις οικογένειας και τα παιδία τους. Για αυτό ο Θεός που είναι αγάπη, δεν μας πληροί με τέτοια
αγάπη και θεία μακαριότητα.

Ἀββᾶς Ἰσίδωρος ὁ πρεσβύτερος

"ΑΝ ΝΗΣΤΕΥΕΤΕ κανονικὰ μὴν ὑπερηφανεύεσθε, διαφορετικὰ καλύτερα νὰ τρῶτε κρέας. Γιατὶ περισσότερο συμφέρει τὸν ἄνθρωπο νὰ τρώει κρέας παρὰ νὰ εἶναι ὑπερήφανος καὶ ἀλλαζόνας"

ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ

Προσευχή ...

- Γέροντα, γιατί πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάει ,αφού ξέρει τις ανάγκες μας;

- Γιατί υπάρχει ελευθερία. Και μάλιστα, όταν πονάμε για τον πλησίον μας και Τον παρακαλούμε να τον βοηθήσει, πολύ συγκινείται ο Θεός, γιατί τότε επεμβαίνει, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο. Ο Θεός έχει όλη την καλή διάθεση να βοηθήσει τους ανθρώπους που υποφέρουν. Για να τους βοηθήσει όμως, πρέπει κάποιος να Τον παρακαλέσει. Γιατί, αν βοηθήσει κάποιον ,χωρίς κανείς να Τον παρακαλέσει, τότε ο διάβολος θα διαμαρτυρηθεί και θα πει: « Γιατί τον βοηθάς και παραβιάζεις το αυτεξούσιο; Αφού είναι αμαρτωλός, ανήκει σε εμένα » . Εδώ βλέπει κανείς και την μεγάλη πνευματική αρχοντιά του Θεού, που ούτε στον διάβολο δίνει το δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί. Για αυτό θέλει να Τον παρακαλούμε, για να επεμβαίνει – και θέλει ο Θεός να επεμβαίνει αμέσως, αν είναι για το καλό μας - , και να βοηθάει τα πλάσματά Του ανάλογα με τις ανάγκες τους. Για τον κάθε άνθρωπο ενεργεί ξεχωριστά, όπως συμφέρει στον καθέναν καλύτερα.

Αββάς Ησαΐας ο Ιερέας

Είπε ο αββάς Ησαΐας ο Ιερέας

“Κάποιος από τους πατέρες έλεγε πως ο άνθρωπος οφείλει, πάνω από όλα, να αποκτήσει πίστη στο Θεό και να αναζητεί συνεχώς με πόθο τον Θεό. Να επιδιώκει επίσης την κακοπάθεια, την ταπεινοφροσύνη, την αγνότητα, τη φιλανθρωπία και την αγάπη σε όλους. Την υποταγή και την πραότητα, τη μακροθυμία και την υπομονή, την επιθυμία για τον Θεό, και να παρακαλάει συνεχώς τον Θεό με πόνο καρδιάς και αληθινή αγάπη για να μην κοιτάξει ποτέ προς τα πίσω, αλλά να έχει στραμμένη την προσοχή του σε αυτά που ακολουθούν. Να μην έχει πεποίθηση στα καλά του έργα, δηλαδή στη διακονία του και να ζητάει από το Θεό αδιάκοπα τη βοήθεια για ότι φέρνει η μέρα”

Παραίνεση των Αγίων Πατέρων για προκοπή στη τελειότητα

ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ

Άγιος Νεκτάριος και Γέροντας Παίσιος

Η χριστιανική παίδευση αναγκαιότερη απο την κατα κόσμον.

Παιδαγωγική Ανθρωπολογία - Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

"Άκουσε τον Απόστολο Παύλο που λέει: 'Να ανατρέφεται τα παιδιά σας με παιδαγωγία και νουθεσία σύμφωνη με το θέλημα του Κυρίου'. Μην προσπαθείς να τον κάμεις ρήτορα, αλλα παιδαγώγησε τον να φιλοσοφεί. Γιατί αν δεν γίνει ρήτορας, δεν θα προέλθει καμιά βλάβη, ενω αν απουσιάζει το δεύτερο, κανένα κέρδος δεν θα προκύψει απο την ρητορική δεινότητα. Χρειάζονται τρόποι καλοί και όχι λόγια, ήθος και όχι ρητορική δεινότητα, έργα και οχι λόγια..  
Μην ακονίζεις την γλώσσα του αλλα καθάρισε την ψυχή του. Δεν τα λέγω αυτά για να σε εμποδίσω να μορφώσεις το παιδί σου, αλλα για να σε εμποδίσω να προσέχεις μόνο τα κοσμικά χαρίσματα. Μη νομίσεις οτι μόνο ο μοναχός εχει ανάγκη απο τα διδάγματα αυτά της Αγ. Γραφής. Γιατί περισσότερο απο τους μοναχούς τα χρειάζονται τα παιδιά που θα ασχοληθούν με την (κοσμική) βιοπάλη. 
Όπως δηλαδή ακριβώς εκείνος που μένει διαρκώς μέσα στο λιμάνι, δεν εχει ανάγκη απο κατασκευή πλοίου, απο καπετάνιο και απο πλήρωμα ναυτών, αλλα εκείνος που ταξιδεύει πάντοτε ( μέσα ) στη θάλασσα, έτσι αντίστοιχα συμβαίνει τόσο με τον κοσμικό όσο και με τον μοναχό. Γιατι ο μεν μοναχός σαν να βρίσκεται σε λιμάνι χωρίς κύματα, ζεί ζωή ήσυχη, απαλλαγμένη απο κάθε καταιγίδα, ενω ο κοσμικός είναι διαρκώς θαλασσινός (ταξιδιώτης) και ταξιδεύει στο μέσο στο πέλαγος αντιμετωπίζοντας πολλές τρικυμίες. Κι αν ακόμη αυτός δεν εχει ανάγκη, πρέπει όμως να είναι προετοιμασμένος, ώστε να κλείνει τα στόματα των άλλων. 
Ας φροντίσουμε με προθυμία να γίνουμε πατέρες γενναίων παιδιών, να γίνουμε οικοδόμοι ζωντανών χριστοφόρων ναών, επιμελητές ουράνιων αθλητών. προπονώντας, ανορθώνοντας τα παιδιά που πέφτουν, επιδιώκοντας με κάθε τρόπο την ωφέλεια τους, για να συμμετάσχουμε και στα βραβεία που θα λάβουν εκει στον ουρανό. Αυτή είναι η άριστη φροντίδα των πατέρων, αυτή είναι η γνήσια κηδεμονία των γονέων." 

Περί θλίψεων και πειρασμών

Όσον και εάν υποφέρωμεν, έρχεται ο καιρός που θα παύσουν τα πάντα και θα αναπαυθή έκαστος αναλόγως του κόπου του. Θλίβεσαι; Πονείς; Κλαίεις από την βίαν των θλιβερών; Κουράζεσαι; θάρσει, δια των τοιούτων αποκτάται η βασιλεία του Θεού. Εάν όμως ανάπαυσιν έχης κατά πάντα, και τον Θεόν ου μέμνησαι, τότε θλίβου, διότι βαδίζεις έξω από τον δρόμον, που οδηγεί προς τον Θεόν.
Ημείς ουχ ούτως, διότι πάντοτε αι θλίψεις, αι ασθένειαι, τα βάσανα, μας κουράζουν, ώστε να βδελυσσώμεθα τούτον τον κόσμον και να επι ν πρώτος Αυτός τον περιεπάτησε. Εις τας θλίψεις επαναπαύεται ο Θεός. Εις τας ανέσεις ο διάβολος, ο αίτιος όλων των κακών. Όσον και εάν πολεμούμεθα, μίαν ημέραν θα λήξουν και ο κόπος του καθενός θα ανταμειφθεί.
« Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε», μας λέγει ο Κύριος. Μα ποίος ηθέλησε να βαδίση τον ανηφορικόν Γολγοθά και δεν εκοπίασε, δεν ίδρωσε και δεν εγονάτησε πολλάκις από το βάρος του σταυρού, που του έδωσε ο Θεός; Ουδείς. Όλοι όσοι ηγίασαν και κατόπιν με την σειράν των όλοι οι σωζόμενοι, όλοι διήλθον το καμίνι των θλίψεων, άλλος ασθένειαν, άλλος αγώνα κατά των παθών κ.λ.π., δηλαδή όλον τον κατάλογον των κατά Θεόν λυπηρών, ώστε όλοι να έχουν το δικαίωμα της αιωνίου αναπαύσεως.
Δια τούτο μας αφήνει ο Θεός να υποφέρωμεν διαφόρους πόνους, ενίοτε και μέχρις απογνώσεως, ίνα λάβωμεν και ημείς μέρος εις την αιωνίαν ανάπαυσιν. Μακάριοι όσοι θα τύχουν της αιωνίου αναπαύσεως! Θα ξεκουρασθούν από τα βάσανα της ζωής, «δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο παράδεισος».